Zaterdag 23 januari vond het verkiezingscongres van GroenLinks, na eerder uitstel, dan toch plaats. Na de noodzakelijke plichtplegingen (bijvoorbeeld de jaarrekening goedkeuren), werd het spannender met moties en amendementen. De digitale congreskrant bevatte alle relevante teksten voor de dag: 209 pagina’s lang!
Doel van dit congres was natuurlijk het vaststellen van het verkiezingsprogramma met de naam ‘Tijd voor nieuw realisme’, gericht op een groene en sociale koersverandering van Nederland.
In ieder geval symbolisch heel belangrijk voor onze regio, was het inschrijven van de Lelylijn in het verkiezingsprogramma. Deze door velen gewenste spoorlijn van Lelystad via Noordoostpolder naar Groningen (en wellicht naar Hamburg) was nog niet met name genoemd. En dat werd op forse wijze door de leden van GroenLinks gecorrigeerd: 97% stemde voor! Een ander voorbeeld van een motie die met overmacht (92%) werd aangenomen was de door de afdeling Noordoostpolder ondersteunde motie over bevordering en ondersteuning van de regionale diversiteit in de partij.
De ingediende moties en amendementen proberen het verkiezingsprogramma aan te scherpen, uitgesprokener te maken. Indieners konden hun tekst toelichten, waarna iemand van de programmacommissie of de Tweede Kamerfractie commentaar gaf. Veel moties werden ontraden, omdat ze andere plannen doorkruisten of omdat ze, volgens het partijkader, eenvoudigweg te veel van het goede waren, lees: onbetaalbaar, naast alle andere wensen. Slechts enkele van deze ‘ontraden’ moties werden alsnog door de leden aangenomen. Maar dat waren niet de minst ingrijpende: bijvoorbeeld ‘het onvoorwaardelijk basisinkomen binnen 8 jaar’ en ‘preventieve en curatieve mondzorg terug in het basispakket’ komen alsnog in het verkiezingsprogramma.
GroenLinks wil regeerwaardig zijn en serieus genomen worden als grote partij met haalbare ideeën (nieuw realisme). Dat bracht sommige leden in de chat van YouTube tot verzuchtingen als: we worden een echte middenpartij of: toch maar Partij voor de Dieren stemmen!
Tja, dat hou je toch, niet iedereen kan met alles tevreden zijn. Het gaat twee kanten op: of je stelt het programma zo scherp mogelijk en doet daarna water bij de wijn (in eventuele formatiebesprekingen), of: je stelt dat je wel contact wilt blijven houden met mogelijke coalitiepartners en bent tevreden met het al best vergaande groene en linkse programma dat er nu ligt. Na de verkiezingen zullen we zien of dit voldoende mensen heeft aangesproken en of het lukt om regeringsverantwoordelijkheid te gaan dragen.
Voor mij was dit congres met de fijne dagpresentatie, de interviews, het afscheid van Bram van Ojik en Cathalijne Buitenweg, de muziek, de filmpjes en aan het eind de speech van de lijsttrekker een zeer geslaagde samenkomst. Jesse Klaver zei: De onderstroom van protest tegen het economisme is bovenstroom geworden. En hij pleitte voor herstel van empathie en vertrouwen, van de verzorgingsstaat en dus van solidariteit. Het was de opwekkende uitsmijter van dit onlinecongres.